Alışkanlık haline getirdi
U dönüşlerini
Adamın biri…
Dilinde yalan
Elinde iftira
Hiç aratmaz kâfiri…
…
Biz adamı tanıyoruz da,
Elin it oğlu iti,
Özü sözü bir insanlardan
Hain bulamayınca
Yine de medet umuyor
Adamlığın en fakirinden
…
Arada bir,
Meydana çıkıyor gibi oluyor…
Derin bir nefes alıyor
Adam müsveddesi
Zift soluyor
…
Modası geçse de
Fakirlik-fukaralık
Edebiyatını severdi…
Daha adını bile kimse bilmezken,
O, beş yüz bin liralık
Etro gömlek giyerdi…
…
Önce “Genel Af” dedi…
“Pardon acemiyim Gaf” dedi…
Kendisi “Havuzlu Villa”da otururken,
Aylarca “Havuzlu Villa” dedi saf saf…
…
Biz bu adamı tanıyoruz
El âlem ne der bilmeyiz amma
Valla bu adama
Biz adam demeye bile utanıyoruz…
…
Ant–260111
Kayıt Tarihi : 26.1.2011 13:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!