Utanıyorum geçmişdeki güzel günlerimizden!

Bu eller miydi o ellerini usanmadan tutan?
Bu gözler miydi o gözlerine yorulmadan bakan?
Şimdi her ikiside senden uzakta; onlara ise hasrettir kalan! ..

Meğer nasılda uzaklaşmışız bizden
Nasılda yabancı olmuşuz bir an böyle çok severken
Geçmişteki biz böyle zamanla tükenip biterken
Peki o halde bendeki sevgi niçin eksil miyor gün geçtikçe
Varlığın dünyamdan madden siliniyorken?

Söylesene tek ben miyim böyle çok seven?
Ya sen unuttun mu beni böyle çok severken?
Yoksa yalan mıydı bana söylediğin her sevgi sözcüğü?
Oysa söylerken gözlerinin içi ışıldard da inançıma inaç olurdu birden!

Güya insanız ya;
Utanıyorum insanlığımızdan!
Duyuyor musun?
Çünkü ne iki gönülde yaşatabildik sevgimizi birbirimizi böyle çok severken
Ne de pişman olunca dönmesini bildik
Nasılsa birbaşkası olacaktır düşünçesinden!
Söylesenize neleri değiştirebildik sevgililerden başka;
Ve kaç kişinin kalbini daha kıracağız bu uğurda?
Duyuyor musun beni?
Geriye dönüp bakıyorum da utanıyorum geçmişdeki güzel günlerimizden!

06.12.2005
Salı
23:25