utanıyorum....
hem de çok utanıyorum bazen...
insan olduğuma....
aynı safta olduğuma....
o kadar çok şey var ki beni üzen....
pişmanım görüp duyduğuma....
tıkanıyorum....
haykırmak geliyor içimden de....
haykıramıyorum....
atıyorum içime....
bu gidişat bu bozuk düzen....
bakmayın siz uyduğuma....
tanıyamıyorum....
ayana da bakıyorum da yüzüme....
sadece bakıyorum....
soruyorum....
bu ben miyim kim diye....
tükürüyorum aydığımda....
bir canavar görüyorum.....
insan kılığında....
korkuyorum....
yalnız kaldığımda....
Erdem Bağcı
Kayıt Tarihi : 10.2.2023 16:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!