Utanıyorum Şiiri - Ali Poyraz

Kapatın ışıkları karanlıga boğulim
Haber salın azraile odur benim ecelim
Cıkmaz bir yol buldum bırakın gidim
Duvara carpsın ruhum beni engellemeyin.

Kapansın sana cıkan yollar gitmek istemiyorum
Bumudur nefes almak gün doğmadan tükeniyorum
Her sabah aynı ses anne üşüyorum
Onu düşündükce ruhumu bir tabutta buluyorum.

Kapatmıyorum gözlerimi olma artık kabusum
Hergün aynı ses, anne dayanamıyorum
Cok yürüdüm aydınlıkta kendimi bulamıyorum
Kapatın ışıkları ağlamaklıyım
Utanıyorum...