Utanıyorum! ! !
Yürümeye takat getiremeyen bir yaşlıyı gördüğümde atılmadı dizlerim, gençliğimden geçip yürümeye utandım.
Tekerlekli sandalyelerle yolları aşındırmaya çalışanları gördüğümde, markasını beğenmeyip binmediğim arabalardan utandım.
Sokaklarda yalın ayak mendil satan çocukları gördüğümde, gömleğimin ütüsünden, saçımın modelinden, ayağımdaki ayakkabının renginden utandım.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta