Utanıyorum Şiiri - Selim Temiz

Ak ile karayı seçemez oldum
Haklı iken,ilan-ı haksız oldum
Rüşveti utanmadan verdiler
Almayınca hastalıkla yerdiler
Dürüstlük sana mı kalmış dediler
Göstere göstere tüm haklarımı yediler.

Yalan kötüdür diye eğitim verdiler
Yalanın içinde un-ufak edip öğüttüler
Çok iyi çalış,çalışmak iyidir dediler
Beni,sonunda dürüst çalışmaktan yediler.

Kendimden bile utanır oldum
Duyarsız toplumun sivri dili oldum
Tekerler,bir defa gitmiş ise tersine
Selim ve temizleri,işsiz gönderirler Mersin’e.

Cahilden adam olmaz arkadaş
Aydının da cahili var arakadaş
Her okuyanı aydın adamdan sayma
Her aydını da aydınlıktan yana sanma.

Bilirim,riyakarlık çok kârlı bir iştir
Rüşvet ile para,pula kısa yoldan bir gidiştir
Bilirim bilmesine de; yine de,ben yapamam arkadaş.

Aç kalırım,ama rüşvetten yemem kaz
Bozağımdan geçen alın-terimden almışım bir kere hâz.

Yalansız yaşamdan,bin kere almışım hâz
Beni sadece dürüstlükten yana adamdan yaz.

Ölmek daha iyidir,yalan ile dolandan
Korkarım senin gibi dalkavuk şeytandan
Saygı ile sevgiyi,önüme para diye saydılar
Rüşvet yemeyen selimi enayi diye yazdılar
Yaz kardeşim yaz; istersen en kötüsünden enayidir diye yaz! ..