Utanıyorum Şiiri - Kanayan Yürek

Hazan yağmurları yağıyor şimdi yüreğimde
Duygularım öyle bir düğüm olmuş ki
Her açmaya çalışımda kesmek zorunda
Kalıyorum.
Hangi yolu denesem
Kendimi bir çıkmazda buluyorum
Bazen düz yol diye yürüyüp
Kendimi çukurun ortasında buluyorum
Herkes çukurdan çıkmak için yardım beklerken
Ben tırmanmaya çalışıyorum
Belki de böyle beni ben yakıyorum
Boşa kürek çekiyorum
Savaşmak için direniyor
Kendimi cezalandırıyorum
Ama her seferinde
Tam bu kez oldu
Her şey bitti derken
Başka bir engelle karşılaşıyorum
Çok yorgunum artık
Ne ağlayacak kadar gücüm ne de
Gülecek kadar yüzüm var
Hayattan utanıyorum
Kendimden değil
Bu vicdansız hayattan utanıyorum