Utanıyorum Şiiri - Tuğba Kahveciler

O eski çığlıklar sustu yüreğimde
Heyecanlar yok şimdilerde nedense.
Yakın gelecekte kopacak
O acımasız fırtınadan habersiz,
Geçiyor durmaksızın günler
Karışıyor hızla gecelere.
Korkusu büyüyor çığ gibi içimde
Belirsizlik bekliyor kapının eşiğinde.
Yüreğimin yüreğime ettiği hainliği
Düşmanım etmezdiya bana;
Konuşacak gücüm yok
Utanıyorum, sustum hakkım yok ağlamaya.
Verdiğim sözleri nasılda unuttum,
Nasılda düştüm ihanetin tatlı sıcağına.
Şimdi gözlerimden utanç damlarken
Susmalıyım biliyorum
Hakkım yok ağlamaya.

(02,05,2000)