Utanıyorum! Şiiri - Necmettin Özelçi

Utanıyorum...
Hiç yoktan bir macera,
Ayırdı bizi birbirimizden!
Hiç memnun değilim bu kaderimizden...
Utanıyorum...
Ucunda sen varsın diye!
Zaman çok hızlı geçti,
Şimdi sen de ben kadarsın diye...
Utanıyorum,
Yanında yıllarca yanında,
Bir bütün olarak yaşarken,
İz dahi bırakamadım hiç bir anında!
Utanıyorum...
Herşeyde az çok anlaşarak,
Yanlış doğru bir sonuca vararak,
Yok oluşumuza utanıyorum!
Utanıyorum...
Yaşarken ölmüş gibi,
Sanki herşeyi önceden bilmiş gibi,
Yaptığıma utanıyorum...
Utanıyorum...
Şu yalan dünyada,
Ömrüm boşuboşuna geçmiş diye!
Kadere boyun eğerek,
Yaşadığıma utanıyorum...

24.02.2006.- Ankara