Karanlığın ışıkla buluşacağı yere
O kadar çok yaklaşmışken
Ve saadetten sarhoş günlere
Belki bir adım belki bir nefes
Belki bir tebessüm kalmışken
Erken erken
Bırakıp giden bir sevgili tanıyorum
Yahu utanır mı insan başkasının yaptığından?
Utanıyorum...
Daha söylenecek çok şeyler varken
Kendini hiç yormadan
Hep aynı dalgaboyunda
Yükselip alçalmadan
'Eyvallah' diyen bir ses tanıyorum
Yahu utanır mı insan kendi sesinden?
Utanıyorum...
Ne onun için birşeyler yapan
Ne de bu sevdanın yakasını bırakan
Bir deli rüzgarla çalkalanıp duran
Hazanda dala vedaya hazırlanan
Sapsarı yaprak gibi bir ben tanıyorum
Yahu utanır mı insan hiç kendinden?
Utanıyorum...
08.11.2004
Osman KılıçKayıt Tarihi : 14.6.2005 12:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Osman Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/06/14/utaniyorum-19.jpg)
ne zaman ki biri utanılacak bir iş yapar
başkası adına utanırım!
yahu İnsan utanır mı başkasının yaptığından utanıyorum
Geçer içimden
kalemine sağlık şair
Bırakıp giden bir sevgili tanıyorum
Yahu utanır mı insan başkasının yaptığından?
Utanıyorum...****
ne güzel bir sesleniş/ne güzel bir utanma bu..''eyvallah''dedirtiniz bana da;)) size rastlamak güzeldi..tüm şiirlerinizi okuyacağım..yüreğinize sağlık..tşk.ler
TÜM YORUMLAR (29)