Utanıyorum Şiiri - Salih Enes Bektaş

Sen beynimin ölümünden sonraki 7 dakikamdın.
Şimdiyse hiçbir anlam ifade etmiyorsun.
Herkes gibi olmaya başlıyorum.
Şimdi sen ne güzel adına mutlu oldum diyceksin.

Herkes kalıbındaki insan tanımından
memnunmuyum ben mutlu olamıyorum.
İstemiyorum herkesi ben benim sen sen ol.
Herkes gibi olmak basit bir iş.

Kolaysa benim gibi ol çağına direnen
Etrafındaki insanlara direnen
Mutlu aşkları imrenip
Hayırlısı demeyi diyebilip
Hiçbir Kötü yola düşmemeyi dene.

Aklımdan şimdilerde tonla kız ismi geçiyor.
Kalbimdense senden sonra hâlâ geçebilen yok.
İsmi geçenlerle sadece bir ihtimal üzerine
Hayalden öteye gitmeyen şeyler oluyor.

Yinede utanıyorum istisnalık bir erkek olup
Normalleştirilmek üzüyor.
Belki böyle olduğum için kimse istemedi beni.
Kimse yanaşmadı yanıma kalbime.

Ben bana yetiyordum aslında.
Belki bunun süresi bitmiştir.
Biliyorum ama hikayenin sonunda
Yine yalnız olacağım.

Bir şeyi yapıcam diyip ertelemekten
Yapmıycam deyip yapmaktan
Sevmiycem diyip sevmeye çalışmaktan
Kendime söz geçiremememden utanıyorum.