**
insan olmaktan,
insanım demekten utanıyorum
şehidim ben insanım demekten,
yemek yemekten,içmekten
insanım diye gezmekten
ben utanıyorum..
**
senin annen orada ağlarken
ben burada gönlümce
eğlenmek ve gülmekten
utanıyorum şehidim.
Senin annen ağlarken
ben burada
kahkahalar atmaktan utanıyorum.
**
ben insan demekten utanıyorum.
Ruhun şad,
mekanın cennet olsun
Huzur içinde uyu şehidim,
kanın yarde kalmayacak..
ışıklar içinde uyu yiğidim
utanıyorum
Müzeyyen YavuzKayıt Tarihi : 20.4.2024 14:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!