Bir aç gelse tokluğumdan,
Yoksul varsa varlığımdan,
Yetim görsem kulluğumdan
Baksa bana utanırım.
Ceketsiz bir çocuk görsem,
Uzanıp da kazak versem,
O ağlarken hele gülsem,
Kulluğumdan utanırım.
Sokakta dilenci desem,
Çıkarıp da hayır versem,
Bir mecnuna hasta desem,
Sağlığımdan utanırım.
Hiç kimsesiz yaşlı olsa,
Gelip bana hatır sorsa,
Eğer bir dost arıyorsa,
Dostluğumdan utanırım.
Zulüm görmüş zayıf ise,
Oğlum beni koru dese,
Beni cesaretli bilse,
İnsanlıktan utanım
2022
Kayıt Tarihi : 23.2.2023 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!