Utanıyorum Şiiri - Deniz Çiloğlu

Beni hayattan böyle bezdiren
Belki de yalnızlığım,
Kalabalık ama aslında yalnız benliğim
Çözemedim ben bu hayatı,bu yalnızlığı
Bu sensizliği,
En çok da yalanlarla dolu seni...
Hiç mi utanmadın aşkı yalanlarınla kirletirken
Beni yalanlarınla kaybedip,kendinden nefret ettirirken,
Peki benim bu sevgi dolu gözlerime sahte bakıp,
Ellerimi yalandan tutarken,
Beni kendine bağlayıp,
Yalanlarınla baş başa bırakıp giderken? .!
Sen utanmadın,ama ben UTANIYORUM...
Seni böylesine sevdiğim,
Sana inandığım,
Senin o yalanla bakan gözlerine,ellerine
Aşk dolu gözlerimi,ellerimi teslim ettiğim için
Ve seni unutamadığım için UTANIYORUM...
Çünkü sen yalandın,
Ben ise;
Yalanı gerçek sanan bir aşık...

(03.09.2004)