İnsan olmaktan utanıyorum
Şehitleri duydukça, mültecileri gördükçe
Dilim kifayetsiz, gözlerim nehir, kulaklarımda bombalar
Yazıklar olsun, çıkar uğruna canlara kıyanlara
Ayırım yapanlara
İnsanlara böcek muamelesi yapan vahşilere
Hani medeni olanlar nerede?
İnsan hakkı bilenlere ne oldu?
Güç bende diyenlerin sonunu
Ben görmesem de görür benden sonrası
Gücün kimde olduğunu belki anlarlar bir gün
Ölüm insan ayırmaz, sana da gelecek
Pişmanlık fayda vermeyecek
İnsan olmaktan utanıyorum
Ya siz?....
Kayıt Tarihi : 2.3.2020 14:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!