Utanıyorum Şiiri - Oktay Çöteli

UTANIYORUM
Ne seni unuttum,
Nede,
Gözlerinin rengini.
Ne,
Yanaklarının alını,
Hiç unutmadım.
Beni görünce,
Yanakların alal olurdu.
Utanırdın edebinden.
Şimdi ne edep ne haya kalmış.
sokaklarda sarmaş dolaş
Ben utanıyorum,
onların adına.
Her şey yozlaştı.
Dostluklar arkadaşlıklar,
Hep sahte...
Kimseye ayıptır diyemiyoruz,
Hemen cevap hazır sana ne.
Kendi kendime yazık diyorum.
Biz böylemydik,
Atalarımız böyle miydi.
Büyüklerimize saygımız sonsuzdu,
Şimdi ise elinde siğara,
Ayak ayak üstüne atmış
Saygısızca davranışlar
Neden böyle olduk?
Bilmem ki.
Pervazsızca nağaralar.
Bir nağarada ben atayım diyorum,
Ama,
İnsanlığımdan utanıyorum...
Oktay ÇÖTELİ 15.1.2016 saat. 1.58