Utanıyorum.. Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Sanki denizden çıkmışsın, deniz kokuyorsun,
Sanki bürünmüşsün gümüşten pullara,
Çamlara sinmişsin yücelerde sis olup
Taştan taşa atlayan sularda gülüşlerin,
Sanki bana gelinciklerin içinden uzanıyor
Ellerin.

Ne güzel şey seni sevmek,
İstemesen de sana bir şeyler vermek,
Yaralı bir yürek gibi,
Acılarla dolu bir gönül gibi,
Çilelerle dolu bir yaşam gibi,
İnsanın seve seve başını kütüklere koyası geliyor
Sevdimi.

Sevdanı ten misali giyinmişim bedenime,
Can edip içime sindirmişim,
Yüreğimde besleyip büyütmüşüm.
Atsam; atamıyorum,
Tutsam; tutamıyorum,
Seni kendimden fazla sevdiğimi söylemeye
Utanıyorum.

(BİR ESİNTİLİ KUŞLUK VAKTİ isimli Serbest Şiirler înden > 55-56/100)