Utanıyorum ! Şiiri - Nihat İlikcioğlu

Bu ülkede yaşadığımıza.
Düşüpte kaldırılmadığımıza.
Işık bulunmuşken;
Karanlıkta bırakıldığımıza.
Utanıyorum.

Güçsüze yardım edilmediğine.
Özürlüye iş verilmediğine..
Gülerken;
Kaş çatılıp güldürülmediğine.
Utanıyorum.

Basının halktan olmamasına.
Sesimizin kısıtılmasına.
Gazete, televizyon, radyo varken;
Gözümüzün, kulağımızın kapatılmasına.
Utanıyorum.

Bu halimizin seyirci kalınmasına.
İş yerlerinin yüzümüze kapanmasına.
İnsanlık, rica etmek varken;
Tekme tokat atılmamıza.
Utanıyorum.

Bu ülke bizim demeye.
Bu demokrasi,insan hakları demeye.
Anayasa varken;
Hiç bir hakkın verilmediğine.
Utanıyorum.

Herkesce acınmaktan.
Devlete,iş verenlere yalvarmaktan.
Üç aylık sakatlık maaşı;
Bir gün yiyip, beş gün aç kalmaktan.
Utanıyorum.

Halkın ezilmesine.
Özürlülün dilenmesine.
Yapabileceğimiz bir çok iş varken;
Özürlüye sen yapamazsın denmesine.
Utanıyorum.

Not: 3 Aralık Dünya Özürlüler Günü. Tüm Özürlülerin Gününü Kutluyorum.