Vicdanımın gözlerini
Açıpta baktığımda
Bir korku sarıyor ruhumu
Katran gibi pislikleri görüp
Leş kokusunu duydukça
İnsanlığımdan utanıyorum
Beş dakikalık zevk uğruna
Bataklığa bırakılmış
Masum ruhlar...
Dilekçemi vermişlerdi sanki
Bizi yaratın diye...
Ben bebeğimi koynumda beslerken
O nasıl olurda
Çöplükten beslenirdi
Hak mıydı, adaletmiydi bu?
Utanıyorum insanlığımdan
Bunlara hep sustuğumuzdan...
Kayıt Tarihi : 4.7.2004 17:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Utanıyorum insanlığımdan
Bunlara hep sustuğumuzdan...
Yine vurdunuz beni..Haklısınız.Herkes böyle duyarlı olsa...
Yüreğinize sağlık...İyi ki varsınız can...
Sevgiler.....
duyarlılığınızdan ve güzel şiirinizden dolayı kutluyorum..
mehmet kızılay
Bunlara hep sustuğumuzdan...
Haklisin canim, hep sustugumuzdan.. Ben de cok etkilendim, duyarli yüregine saglik..Sevgilerimle: Samanyolu (Nigar Yildiz)
TÜM YORUMLAR (8)