09.05.1985 / istanbul
Ben her zaman ki gibi inzivadayım görmem gerekenleri görüyorum kendime de hiç acımıyorum
Sayende derde bilenmiş sır küpüyüm
neresinden bakarsam bakayım kaldıramadigim onca yükün altında gözlerimin içine bakıp çekip gideni ne yapsam unutamıyorum...
gecenin issız saatlerinde kaç idam döktüm satırlara bilemezsin,
Dünyanın bu denli çıkmaz bir sokagi olduğunu da bilmiyordum bunu da öğrendim...
Ey istanbul sen kaç gömlek eskittin kirli aşkların sahipsiz yatağında....?
Dur
boşver söyleme MAHCUP OLUR utanırım...
Selahattin İrfan Çıtır
Kayıt Tarihi : 2.3.2023 02:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)