kalbim
mengenede
sıkışır
acır
lanet kentin
gri sokaklarında
ağlarım
içten içe
susarım
ağlamaktan utanarak
boğazımı sıkar hüznün elleri
koyamam başımı
dizlerine
ağlayamam
gözlerini mühürleyerek
erkekliğimden utanırım
uyanmak isterim
bu lanet uykudan
sebepsiz hüzünlerden
atmak isterim
fırtına gebeliğini ruhumdan
kaçamam
erkekliğimden utanırım
aynaya baktığımda
görürüm
yaratılışımı
kendi gözlerimde
kendimden
utanırım
20.09.2010
Kayıt Tarihi : 29.4.2011 20:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!