Utanırım Şiiri - Ferhan Göymen

Senin yaptıklarını ben nasıl söylerim
El değilsinki oturup bir bir anlatsam
Dilimin ucuna gelsede geri iterim
Utanırım sorsalar inkar ederim

Sözlerini inkar ederimde seni edemem
Ben onu tanımıyorum nasıl derim
Keşke öyle bir kanun olsa isterim
Yine ucu bana dokunur nasıl ilenirim

Sustum sustum sustum oturdum
Utanmaz edepsiz çirkef neden değilim
Öyle olmak istiyorum hakkından gelirim
Utanıyorum bilmiyorumki ne söylerim ne derim

Sevgimi nefretimi neşemi beden dilim anlatır
Konuşmam içimin sözlerini yüzümde sergilerim
Belkide en kötüsü bu ama benden başka ne beklerim
Kindar değilim söyleneni yapılanı koyun gibi güderim

Haaaaaaa ben suçsuz değilmiyim?
En büyük kabahat suç bende
Psikolojim bozuk bir sevgi tutturmuşum gidiyor
Layık olanada veriyorum olmayanada tartmadan

Bende mantık yok olmadı hiç bir zaman
Kahrolası yüreğim önde gider saflığını atmadan
Bunca yaşa gelmiş darbe yiyor utanmadan
Ben daha çok ağlarım aklımı başıma almadan

Ferhan göymen
20-9-2010