Utanır Oldum Şiiri - Hüseyin Emirosmanoğlu

Üstümde birikmiş dünyanın kiri
Huzura varmaktan utanır oldum
Korkmadım günahtan, durmadım beri
Verdiğim sözlerden utanır oldum

Nefsimle kavgamda yenilen benim
Pes diye yerlere serilen benim
Ziyankar denince, bilinen benim
Biçare halimden utanır oldum

Ne toydum ne çömez, sadece gençtim
Doğrular kabından yanlışı seçtim
Bir sevda uğruna kendimden geçtim
Gönlümden, kalbimden utanır oldum

Hep isyan türküsü çalardı sazım
Kışlardan farksızdı baharım yazım
Takvimin hızına geçmedi nazım
Ardımda kalandan utanır oldum

Evvelce güçlüydüm kudretim vardı
Koskoca yeryüzü cüsseme dardı
Elimle kurmuştum kibirden tahtı
Kırdığım kalplerden utanır oldum

Fakirim berhüdar etmiyor dünler
Geçtiğim yollarda bitmiyor güller
Ateşim üstünde birikmiş küller
Yaktığım ocaktan utanır oldum