Canım demek tüm içtenliğimle
Dudağından öpercesine fısıldamak uzun uzun
En uzak ufukları sığdırdığım gözlerine bakmak
Unutup hasret yaşlarını
Sessizce mutluluktan ağlamak
Canım demek yanağına bir buseyle
Saçlarını okşamak kıvrımlarınca
Seni koklamak ey hayalim
Söküp beynimden, rüyalarımdan
Avuçlarını avuçlarıma koymak
Bir sabah mahmurluğunu atmak kahvaltı masasında
Güne yürek sevincini katmak damla damla
Işığa seni yazmak, gölgelere seni yazmak
Yakamozlara tek tek mutluyum yazıp
Üzerine uzanmak
Bir tekneye binmek seninle
Beyaz yelkenlerini germek sonsuza kadar
Kırıp zincirlerini demirin, pusulayı bozmak
Geri dönmemek üzere ileriye bakıp
Alabildiğince koşmak
Canımsın demek gönlüne dokunup
Sesini okşamak kulak zarlarımla
Ve bir daha demek boynuna sarılıp öperken
Yaramaz çocuklar gibi
Seninle sende kaybolmak
Öylesine hasretim ki canım demeye
Hayallerimi kıskanır oldum
Yokluğun balyoz darbeleriyle vurur göğsüme
Ürktüm sessizlikten, korktum sensizlikten
Bilmezsin gönül yalnızlığımdan nasıl utanır oldum, nasıl utanır oldum…
Kayıt Tarihi : 15.9.2010 01:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!