Utanır insan. Şiiri - Adem Kaçar

Ey fâni sevgili!

Malesef kalbimi eğlence sandın,
Kullanıp atmaya utanır insan;
Aldığın âhlarla emin ol yandın,
Sevdirip gitmeye utanır insan..

Hangi ara ateş bacayı sardın?
Nereye dönersem orada vardın,
İçimde sönmeyi bilmeyen nardın,
Bağrımda tütmeye utanır insan..

Göz ucuyla beni öylece süzüp,
Deli gibi seven gönlümü üzüp,
Ardın sıra nice mısralar düzüp,
Dilimden ötmeye utanır insan..

Uğrunda dostumla arayı açtın,
Ümitler vererek vefâsız kaçtın,
Gidip sırlarımı yâd elde saçtın,
Hasmımı tutmaya utanır insan..

Tarsûsî Allah'a etmiş havale,
Sayende göz yaşı oldu şelale,
Ne halde idi ne düşürdün hale,
Zulümler etmeye utanır insan..

"Adem KAÇAR - 27/09/2017"