Kirli sokaklar, yıkık binalar, polisler...
Harabeden çocuklar çıkarılıyor birer birer.
Flaş patlıyor, gülen bir muhabir,
Yakalamış, mutlu olmuş, taze bir haber.
Çocuklar solgun, çocuklar bitkin, çocuklar derbeder.
Bilmem kaçıncı defa götürülüyor karakola.
Ağır bir koku, genizlere siner,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
