Utanın Şiiri - Uğur Oğuz Şahin

Ülkemde isyanlar
Sınırları zorluyor yokluklar açlıklar
Hiç bir yerden bir çare sesi yok
Herkesin yüreğinde sessiz çığlıklar
Bayrağımın yıldızı küskün
Ne oldu sana hilâl
Hani nazlı nazlı dalgalanışın
Yoksa seni de hüzünlere mi saldılar
Yok oldu akşamlardaki huzurlu bekleyiş
Mutlu değil çocuklar hep işsiz babalar
Mutfaklar boş bomboş kurulan sofralar
Bir bir sarardı çöktü avurtlar
Yurdumun her yanında göz yaşı hep mutsuzluklar
Hani dört mevsim yaşanırdı topraklarımda
Oysa bu insanlar hep Sonbahar Kış yaşadılar
Katılaştı yürekler gülmeyi unuttular
Kalmamışken tadı hiç bir şeyin
Çorbadaki tuzu bile çaldılar
Hani nerede o üç öğünler atıştırmalar
İnsanları bir öğün bulmaya muhtaç bıraktılar
Hadi şimdi söyleyin bakalım
Ben politikacı mıyım
Hangi ideolojiyi satıyorum
Yoksa siyaset mi yapıyorum
Hadi siz koyun adını
Utanmayın siz çalın yalan sazını
Daha ne kadar inleteceksiniz bu insanları
Nerede sosyal demokratlar nerede orta yolcular
Hani muhafazakârlar hani milliyetçi nidalar
Hepiniz hepimize halkım dediniz
Sizler mi yalan söylediniz yoksa yalancı mı dilleriniz
Hani o işaret gösterdiğiniz elleriniz
Bu mu benim ülkem bu mu vatanım
Topraklar sancılı rahat değil şehit yatanım
Ne aşk kaldı ne de sevgi
Denizler doldurur yokluklar seli
Atam sen gittin gideli
Hâlâ perişan bu milletin hali
Ne kudret kaldı ne de kuvvet
Ah bir ayıltsak damarlardaki o sarhoş kanı
Sen yurduma sokmayın diyordun düşmanları
Dışardan beklerken içimizden yıktı bizi
Menfaat ve ihtiras düşmanları
Artık rüzgârlar esse kim ferahlayacak kim fark edecek
Yeni bir dünya kurulsa hani hacet kim yürüyecek
Yuvalar mutsuz çocuklar aç ağı ördü bir kere örümcek
Bu millet böyle sessiz kalmaya devam ettikçe...bitmeyecek
Yine köstebekler üreyecek kervanlarını yürütecek...