belirsizliğin arasından geçen hiç üstünde bir aralık bulmuş hiçin arkasındakiler
küçükçe kızılcıklar şimdi sisin hızına ilerleyen bugün her şey mavi ya da farklı
bir sesi herkesin dört tarafı kapalı kafes ama içi duru bir göl gibi sakin bolluk neşe duvarların
ardı vahşi hali şimdi duvarlarda bir aralık içeride gürültüler bir yay gibi boşluğa sürünüyor bu beton kokusu duvar ardı utanık
biri olduğu yerde sayıklar yeşil bir şey lazım.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta