kalbimin derinliklerinde fırtınalar kopuyordu
hep söylemek istediğim birşeyler vardı sana,olmuyordu
gözbebeklerine baktığımda çıkıyordu aklımdan,unutuyordum
aslında cesaretimi topladığım zamanlarda oluyordu ama
dilim tutuluyordu sanki,cümleleri kuramıyordum
kelimeler dilimin ucunda kalıyordu
ah bir söyleyebilsem sana,anlatabilsem duygularımı
utangaç bir çocuk gibi yere bakarak,seviyorum seni diyebilsem
önemli değil kızarsın yüzüm,hiç önemli değil biraz sürçsün dilim
biliyorum söylediğimde dinecek fırtınam ama,işte o ama varya
çaresizliğimin ama'sı,utangaçlığımın ama'sı
Kayıt Tarihi : 19.6.2007 23:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!