Ben utangaç şairim
utanırım gördüklerimi yazmaya
ellerim titrer mesela
her dert beni bulur
yüzümü kızartan utanç
fezaya merdiven olur
Ben utangaç şairim
utanırım yaşadıklarımı yazmaya
üstelik bir garip olurum, mahcup, sıkıntılı
içim kederle dolar inan ki
çilenin, kederin sorumlusu benim sanki
dermanın, çarenin sahibi ben
Ben utangaç şairim
utanırım okuduklarımdan, duyduklarımdan
avuçlarım ağlar
ruhumun sızısı
utangaçlığımı besler
çok hoşuma gider o zaman
yalnızlıkta büyüyen sesler
Bakmayın utangaç şair olduğuma siz
yerinde duramaz kalemim asla
daralır belki yüreğim ama
avunmam yasla
Korkmaz, susmaz, cesurdur
benim kalemim
kirli sularda yıkanmaz
yazar, çizer, özgürdür tıkanmaz
19 temmuz 13’ 12.34
yusuf ipekli / ankara
Kayıt Tarihi : 19.7.2013 23:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
tebrikler ediyorum can
TÜM YORUMLAR (1)