Utangaç Gölgeler Şiiri - Serdar Gündüz 2

Düşman acımaz
Dost acı söyler
Ayıpların her fırsatta yüzüne vurur
Hataların tokatlamak ister
Ruhun kabuğuna çekilir
İki büklüm olur

Aklın bahaneler üretirken
Gölgen gizlenir hicabından
Yüreğindeki sığınmacıyı
Gözlerin ele verir
Hayatının cilvesi
Naz yapar kursağında

Sonunu merak edip
Okumak istersin nihayetini
Kaçacak delik arar bakışların
Deli taylar gibi
Kendine gelmek için
Bir çıkar yol bulamazsın
Gözlerinde barınamaz
Akışkan yaşlar

Elinin tersi çocuklaşır silmek için
Akıp giden zamanı
Tam kaldırırsın başını
Dilinin bağı çözülür
Azad edersin hıçkırıklarını
Alt dudağın hakimiyetini yitirir

Ördüğün bütün surlar yıkılır
Direnecek güç bulamazsın
İstesende tutunamazsın
Takatin düşer
En içten pişmanlıklarınla
Açılır kapılar
Ve yüzleşirsin asil düşmanınla

Derken O sana sorar
Sen benim kim olduğumu biliyormusun
Sen son bir hamleyle belkide
Oğlum bak git dersin
O sana
Benim senliğim, senin benliğini döver
Malamat olursun
Gıkını bile çıkaramazsın
Basiretin bağlanır
Nutkun tutulur

İşte o zaman anlarsın
Ama çok geçtir anlatamazsın
Sağa çekip yüreğini
Ağlarsın,
Ağlarsın,
Daha çok ağlarsın.

SERDAR GÜNDÜZ.