Utangaç Aşık Şiiri - Erdoğan Çalışkan

UTANGAÇ AŞIK
Sevdanın ateşi düştü bağrıma
Gecemi gündüzü seçemez oldum
Bütün duygularım koştu çağrıma
Utanıp sevgimi açamaz oldum

Evimden, yurdumdan kalmışım ayrı
Çekmem sensizliği yoruldum gayri
Doyulmaz bakmaya gözlerin seyri
Elasına bedel biçemez oldum

Sevda mektebinde olmuşken alim
Derlerdi ardımdan “bir aklıselim”
Yitirdim özümü derbeder halim
Sevgimden öteye göçemez oldum

Çarpıyor yüreğim, özlemin yağar
Gecemin siyahı gündüzü boğar
Ümidin yolunda güneşin doğar
Hayalden gerçeğe uçamaz oldum

Çağırsan ne olur girsem dünyana
Muhtaç kılma gülüm, canı canana
Kavuşmak mahşerse yazıktır cana
Mezar kapısından geçemez oldum

Yorgun gözlerimden uyku akıyor
Sevgisiz yaşamak boynum büküyor
İçime kapanmak hissi yakıyor
Aşkımı haykırıp saçamaz oldum

Konuşkan değilim sürmem sefayı
Tanrım nakş eylemiş dilde cefayı
Bitirdim sabırda seneyi, ayı
Mutluluk badesi içemez oldum.
ERDOĞAN ÇALIŞKAN 22 11 2019