Kalbine dokundum, ürperdi bir an.
Gözlerini kaçırdı gözlerimden.
Dudakları gülümsüyordu, görüyordum.
O bunu bilmiyordu.
Kalp atışı hızlanmıştı.
Yüzü al al olmuştu.
Sonra döndü bana, gülümsemesi daha da belirgindi artık.
Kalbine koyduğum elimi tuttu, bastırdı kendine.
'Kalbim' dedi, 'sana emanet'.
Gülümsedim sonra, 'kalbinin' dedim, 'yüreğimin üstünde yeri var'..
Kayıt Tarihi : 15.11.2015 12:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!