Utandırmak için adımı tekrarla

''Geleceğim bir gün.'' diyenler gelmeyecek hiç ve ben ulaşılmaz bir yerlerde dua edersem Tanrı bana sıcak sevgiler mi gönderir Kushim?

Gölgeler saklanmıştı
kehanetler yükselen bağnaz beyinlerde alev alev..
Tüm yollar ve kaybolanlar kaybolmuşlara rasladı,
psikozda emanet bırakılan tüm ruhlar ağrı gibi gelip geçici umutlar..
Ve boynumda izi kalsın yüreğinin ipi Tanrım!

İsminin baş harfi gibi (k)anamalı bir yol bu Kushim
nerde hata yaptım diye düşündükçe batıyor ışık biz'den önce..

Kushim, dünyaya yürür
Tanrı'nın acıklı bir gölgesi..

(kuzgunların cinayeti gibi geceye kalmış)
Ve onu öptüm
soğuk gözyaşlarının zirvesinde..

(deliliğe tanığım olan ruhumla,cehennemde beraber olmak için)
Çünkü senin köyün Kushim
hayatı bir cenaze marşı gibi kefene sarıyordu..

Trajik bir serenat
ufak ellerde güzellik, ağlar..

Ne bir kilise sesi çatlaklardan sızabilir
nede dualar sürüleri soyundurur günaha..
Alevsiz yanan gözlerinde bu bükülmüşlük şimdi hangi duayı ediyor Tanrı'ya Kushim?

(senin acı kışını eriten deli bir fısıltı)
Sonsuza dek ruhumdaki bu acıyı bir kez çarmıha gerdim
Içimde gömülü,
bir yanlışlık olamaz mı Kushim?
Zamanın kumları benim için mi aşağı akıyor!

Ne düşündüğünü bilmek istiyorum
bilmek istiyorum..

(mezarında çıplak iken, o yalnız kaldığında)
Bir karanlık ve güneşi kör eden bir ninni
duvarda yazı
meselde bir azir..

O, ışıktan korktu
o, feda etti
(Ve o, Tanrı ve gazabından onun emri ile ifşa edildi..

- Gökhan Pekşen
- Utandırmak için adımı tekrarla
- 06072017