Utandın Şiiri - Şenol Kara

Utandın…
sevgini gizledin.
utandın…
onu kaybetmek istemedin.
utandın…
sevdiğini söyleyemedin.
utanmak gibi yok…
bunlar çok güzel
duygular.
bunları kaybeden
âşıklar da var.
arkadaşlık mı?
sevgi mi?
ilgin varsa…
o çoktan anlamıştır
seni.
sen de o’na
hissettirmişsindir
sevgini…
cesaretini topla!
çık karşısına!
net ol! sevdiğini
söylemekten çekinme!
içinde kalmasın,
sana dert olmasın.
cesaretin yoksa…
dışına vur!
ona da dert olsun.
tabii ki aranızda
utanmalar olacak.
utanmanın olduğu yerde;
aşk vardır unutma….
o yüzden diyorum!
tekrar tekrar söylüyorum!
cesaretini topla!
ve konuş…
konuşamadığın her gün
içinde kalacak.
içinde
fırtınalar koparacak.
eğer aşıksan…
herkese baktığın gibi,
bakamazsın ona.
ama ilk adımı
o atsın da deme!
o sana gelmiyorsa
sen ona söyle!
unutma!
sevdiğini gizlersen;
onu başkasıyla izlersin.
“seviyorum” demek;
ciddi ve ağır bir kelimedir.
bunu ağzına sakız yaparsan,
altında ezilirsin.
sevgin adına çok üzülür,
gerçek aşkı tadamazsın.
aşkı sıradanlaştırır…
arı gibi…
her çiçekten bal ararsın.
sevgin paramparça olur…
ebedi mutsuzluğa
yelken açarsın.
aşkı çocuk oyuncağısanıp;
savurup, parçalarsın.