Her şiirde kendinizi buldunuz inan üzgünüm
Yüreğimden kağida dôkülen sözden utandım
Kırıldım ilham verene, yazdıran dile küskünüm
Hece hece ardı ardına dizilip şiir olan sözden utandım...
Her şiirde kendine nasıl denk geldin
Utandım saygıyla önün de başımı eğdim
Tesadüf mü tevafuk mu diyerek bana cezamı verdin
Utandım dediğin de kabuğumun içindeki özden utandım...
Cahilliğime verip affedermisin beni
Bağışlarsan eğer bir ömür başımda taşırım seni
Ben kimim istersen yazarsın sen en güzelini
Her kelamı bir şiir olan, yüreğimde ki közden utandım...
Şiiri bana, bülbülün güle zarı dediler
Hüzünler ve gözyaşı aşığım karı dediler
Çokmuş gibi görünen dizeler, hiçligin yari dediler
Ben de seni ...! diyecektim, lakin artık zoraki dönen dilden utandım...
Kayıt Tarihi : 19.7.2024 13:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!