Oysa beni tanıyan Yusuf sözünün eridir;
Hiçbir şeyden çekinmez, diyeceğini çekmez der...
Ama bugün ben bir poz istemeye utandım...
Damat can dostumdur,
Yıllardır tanırım tertemiz çocuktur...
İki saat aklımda dolandı da;
Yanına varmaya utandım...
Herkes gibi tam konuşamıyorum;
Birde kalabalık saz söz çalıyor ya;
Söylediğimi anlaştıramam diye;
Tebrik etmeye utandım...
Bu konularda çekingen olduğuma çok üzülüyorum,
Çünkü dostum dediklerimle bir kareye;
Kendimi sığdırmıyor yakıştıramıyorum...
Bugün can atsamda utandım...
Her şeyde cesaretli olan ben,
Bugün utanan ve utandığından;
Pişman olan yine ben...
Herkes gibi cümle kuramamaktan utandım...
Seri konuşmama kaslarım izin vermiyor,
İstemeden heyecan yapınca kaslarım kasılıyor...
Yasin'imin karşısında öylece kalmaktan utandım...
Yanımda Annem, Babam olsun istemiyorum;
Çünkü ben normalde konuşabiliyorum,
Son anda kitlenirim diye utandım...
Kayıt Tarihi : 19.11.2023 10:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!