Utandım Şiiri - Recep Altunkaynak

UTANDIM
Yitirdim aklımı düştüm yollara
Ardın sıra diyar diyar arandım
Ne soğuk dinledim ne sıcak dedim
Bitirdim ömrümü yaranamadım

Sırra kalem bastım gönül telinde
Türkü oldum şiir oldum ozan dilinde
Boş bir mektup kaldı yine elimde
Hapsoldum meçhule uyanamadım

Taşıdım yükünü fani dünyanın
Kıymetini bilmedim verilen canın
Karşısında eylendim boş bir aynanın
Kendimden utandım darılamadım

Dil döndü kendince isyan eyledi
Nefisle bir oldu çaldı söyledi
Yüze kara çaldı nuru körledi
Nefsimden utandım sarılamadım

Gülerken ağladım kendi halime
Mühür vurmak istedim zalim dilime
Girdim girdim çıktım yerin dibine
Kendimden utandım sarılamadım

Ölüm var dedikçe durmadan coştum
Hamallık için yarıştım koştum
Sonunda daracık kabire düştüm
Nefsimden utandım sarılamadım

Recep altunkaynak