Anlamadım bir iş geldi başıma,
El âlemin sözlerinden utandım.
Çözülmez bir sorun çıktı karşıma.
El âlemin sözlerinden utandım.
Yollar yakın iken çok uzak oldu,
Kara bulutlar hep içime doldu
Sorulan sualler beni çok yordu,
El âlemin sözlerinden utandım.
Bu dünyada böyle çilem bitmiyor,
Hayalimden düşümden hiç gitmiyor
Artık kendime de gücüm yetmiyor,
El alemin sözlerinden utandım.
İbrahim der daha bir şey aramam,
Bu sırrın içinde sır var bulamam
Bu bedeni daha fazla yoramam,
El âlemin sözlerinden utandım.
Kayıt Tarihi : 9.8.2021 12:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/08/09/utandim-90.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!