Yıllarca beyhude imiş yaşamım,
Taşıdığım bunca bardan utandım.
Oyunları da hileyle kazandım,
O kadar attığım zardan utandım.
Gezdim, dolaştım, çok acılar çektim,
Gönlümdeki yanan hardan utandım.
Bugün de yolun sonundayım sandım,
Tepenin başında yardan utandım.
Dengesiz olan kalleş bu dünyada,
Bana verilen ayardan utandım.
Deniz, güneş, ay, nefes bir yanımda
Yağmur olsa bile kardan utandım.
Yaşamak ölmek de hepsi imtihan,
Ağaçta gördüğüm dardan utandım.
Olmaz olsun seni sevdiğim o an,
Daldaki ayvadan, nardan utandım.
Gitmek mi gerek artık buralardan,
Çünkü bildiğim diyardan utandım.
Kaçmak çözüm değil ama anlasan,
Gidip dönemem, firardan utandım.
Şanlıurfa, 24.09.2018.01:21
Kayıt Tarihi : 24.9.2018 01:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Süper bir şiir
Yüreğiniz dert görmesin
Saugılar
TÜM YORUMLAR (1)