Rezil dünyanın halini,
Gördüm de benden utandım,
Aşıkların vebalini,
Duydum da senden utandım.
Pembe dizi yayınlanır,
Kim izler kim usanır,
Baştan aşağı yalandır,
Bildim bedenden utandım.
Para olmuş ilahımız,
Yok başka bir silahımız,
Fakir içindir ahımız,
Çektim zenginden utandım.
Fabrikalar baca yapmaz,
Hava kirlidir solunmaz,
Suçla ıslandım kurumaz,
Yağan yağmurdan utandım.
Aşk dediğin lafta kalmış,
Menfaat dünyayı sarmış,
Sevdalarsa bir masalmış,
Anlatan dilden utandım.
Paran varsa dostun çoktur,
Boşsa cebin kimsen yoktur,
Son çaren dua etmektir,
Ettim Tanrıdan utandım.
Koç Ozan geldi dünyaya,
Aşk yolunda kaldı yaya,
Beli bağladı sevdaya,
Sevdim sevdamdan utandım.
Kayıt Tarihi : 25.7.2004 10:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Koç](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/07/25/utandim-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!