Yüreğe kor düşürdü bir dostumun zor hali,
Dertlerimi unutup onun derdine yandım.
Uykuda tutmaz oldu bu herkesin vebali;
Çare de olamadım ben kendimden utandım.
İnsanlık buysa dedim köküne kıran girsin,
Diliyorum Mevla’mdan bin türlü bela versin.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta