Utanmak iyi hasletse, bu dünyâdan utandım
Dünen yaptığımız herze için nâ’dan utandım.
Ya bir sürçü lisandan kime ettikse eziyet
Edebsiz söz için yâr ile gavgâdan utandım.
İlaçsız bazı köylerde kadınlarla çocuklar
Düşüp hastalanırken, tüm ettibbâdan utandım.
Siyâsetçilerin kasd ederek meclis önünde
Vatandaşları haksız yere şekvâdan utandım.
Ezelden beri var banka soyanlar ammâ ve lâkin
Bu hortumcuların yaptığı yağmâdan utandım.
Haslet = huy, karakter
Herze = boş laf
Nâ = ney
Etibbâ = doktorlar
Şekvâ = şikayet
Mefâîlü mefâîlü mefâîlü feûlün
. / / . . / / . . / / . . / /
Kayıt Tarihi : 13.6.2004 22:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözünüz de adınız kadar baki...
Sonsuz saygılarımla....
TÜM YORUMLAR (2)