Utandım Şiiri - Dursun Tiftik

Yıldızlar geri döndü som hâllerine
Aynalarda gördüğüm yüzden utandım
Hamd ve şükür ettiler nevallerine
Tepe tepe gezdiğim düzden utandım

Kalemler kelâm yazdı bitti ihânet
Münâcâtlar okundu bilindi kıymet
Dîvânlar ümit doldu bollaştı nimet
Tutmayı unuttuğum sözden utandım

Lokman Hekim em sundu nûrlaştı gece
Mâvi iksîr içildi surlaştı hece
İkinci bahar açtı keyleşti ece
Üstüne su döktüğüm közden utandım

Kibir çöpe atıldı giyildi vefâ
Tevâzu cennetinde sürüldü sefâ
Türküler şaha kalktı gidince cefâ
Kimliksiz bıraktığım cüzden utandım

Ölüm gelmeden önce aklet Dursun’um
Boş sayfa içermesin değerli sunum
Şâhit olsun denizler şâhit olsun kum
Kadrini bilmediğim özden utandım

Dursun Tiftik