Utandım Şiiri - Murat Demir

Bir ellere baktım, birde kendime
Elden değil, ben kendimden utandım
Bunun sebebini, sordum ehline
Zevkten değil, ben derdimden utandım

Dolaylı, dolaysız, her gün sövenler
Sizden değil, sövdürenden utandım
Yanlı davranarak, hakkı dövenler
Sizden değil, dövdürenden utandım

Haklı bu, haksız bu, çıkıp meydanda
Açık, açık, demeyenden utandım
İyi insan olmak, varken sevdamda
Beni böyle, sevmeyenden utandım

Yurdumun içinde, asalakları
Tanıdıkça, eğitenden utandım
Kabadayı denen, bu salakları
Baba diye, tanıtandan utandım

Herkes birbirine, referans olmuş
Haricinde, kalanlardan utandım
Farkında olmadan, gözlerim dolmuş
Bizi böyle, yapanlardan utandım