Utancın Kaçışı Şiiri - Zihni Öztürk

Tükendim, oysa kendimi anlatmayacaktım
Bir tek o şarkı içimi susturan
O çalıyordu mutfakta
Patlıcan yemeği kokusunda
Okadar bıkkınız ki
Mükemmeli beklerken
En kötüsünden bir son
Tahtaya saplanmış çiviler misali
İzleri kalır ömür boyu yürekte
Sen suçlı ben suçlu
Utanç var şimdi bu kalpte
Öyle mutsuzuz ki
Zaman artık ilaç değil
Sadece bir ceza

Oysa yalnızca sevilmeyi beklemiştim
Delice severken
Bunu bile hazmedemedim
Sen çekip giderken
Utancın kaçışındayım şimdi
Durmadan gidiyorum
Ne sen gel ne de ben dönerim.

(İstanbul-2006)