Utancım Şiiri - Ö Kürşat Bahçıvan

En din benim için
Ulaşılmaz yaklaşılmaz
Utançtın kendimce
Ruhumu sakındıran

Kalptin bedenimi ayakta tutan
Sendin hasretinle yanıp tutuştuğum
Dağları deldiren
Kara sevdam

Gözdün benim için
Ruhumu süsleyen
Dildin benim için
Kalbimi besleyen

Şimdi vakit geldi
Çık artık ruhum soldu
Hasretin bağrıma taş oldu
Ne olur gel ölüm vakti zahir oldu

Bakışlarından kaçtım
Ama gizleyemedim
Tek utancımsa
Söyleyemedim sevdiğimi