Utancım Şiiri - Emre Aycan

omuzlarımda taşıyorum tüm insanlığın yükünü
gelişen savaş teknolojisi biniyor omuzlarıma
ıslak gözler, mahcup bedenler, parçalanmış cesetler
sıkıyor boğazımı,
boğuluyorum
küçük
ölü
çıplak
kanlı bebeklerin kolları sarıyor bedenimi,
daralıyorum
büyüyor bedenim
büyüyor
büyüyor
büyüyor
çevremde küçülüyor insanlar
binalar nokta nokta görünüyor
büyüyor bedenim
aya çıkıyor bedenim
bedenim yıldızlarda
bedenim boşlukta
bedenim uzayda
bedenim çıplak
bedenim yapayalnız…
dünyanın tüm canlıları cansızları
görüyor bedenimi
kuşlar
böcekler
bitkiler
eşyalar
görüyor bedenimi uzaydaki tüm yıldızlar
görüyor bedenimi insanlardan başka
tüm canlılar
tüm cansızlar
utanıyorum
hepsinin gözü üstümde
utanıyorum
utanıyorum
utanıyorum insanlığımdan
insan olmak istemiyorum…