Utanç Şiiri Şiiri - Alparslan Aydın

Ya yıkılsın cümle cihan
Ya da utan Ey Müslüman
Açlıktan ölürken bir suçsuz bebe
Hangi namaz kurtarır seni söyle
Hangi oruç sana kefaret
Sarmışken ruhunu
Dünya denen esaret
Söyle hangi din kurtarır seni
Söyle hangi iman.

Bir yanda Gazze yangın yeri
Her yan alev her yer duman
Yakarken körpe yürekleri
Sen kapa gözünü
Görmesin aman
Ağlar yerine asuman.
Bir yanda sessiz ağlar gözleri
Sesi çıkmaz mahzun Doğu Türkistan

Duası, bedduası kalır içinde
Duyar mısın bak kardeşin haykırır Çin’de
Nerdesin ey anavatan
Kulakların mı sağır da gelmez sesim
Yoksa çok mu uzak atavatan
Duy artık
Çiğnenirken namusum
Kesilirken nefesim.
Söyle nasıl dayanır buna bir kardeş
Söyle nasıl dayanır bir insan.

Sen ey Ehl-i iman
Kopunca kıyamet
Gelince ruzimahşer
Kurulunca yüze mizan
Bil ki ona değil
Bize zordur imtihan.
Rabbim helal mi hakkın
Dediği zaman
Gazze’de Hanzala
Türkistan’da Baturoğlu Osman
Söyle nasıl desin hakkım helal
Söyle nasıl affetsin Rahman.

Hilal bizi bekler her yerde
Biz hilali ararız utanmadan
Hilal görünmez göklerde
Yer gök hep toz duman
Gazze’de oruçlu düşerken toprağa
Körpecik nice yetim can
Boşa hilal bekleme
Bize haramdır iftar,
Bize yasak Ramazan.