Bir uçurumun kenarı:
Ayaz yemiş gibi tüm vücudum,
Manzara karşısında...
Aşağısı,
Parça parça dağılmışlıklarla dolu,
Eşkaller belirgin;
Onur, şeref, haysiyet…
Ne değer varsa insanda,
Zamanda önemini yitirmiş;
Hiç biri tutunamamış.
Bir tek utanç kalmış geriye de,
Sahiplenen yok!
Kayıt Tarihi : 29.10.2018 10:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!